Η συνάντηση θα γίνει στο Σταυρό Αγίας Παρασκευής, Μεσογείων και Λαυρίου την Κυριακή 20/10 και ώρα 10.30. Αναχώρηση στις 10.45. Εναλλακτικά υπάρχει και άλλο ραντεβού για όσους μένουν στα Μεσόγεια ή για όσους θα έλθουν με τον Προαστιακό. Η δεύτερη συνάντηση θα γίνει στο Κορωπί ώρα 11.45 στην Πλατεία Δημαρχείου. Η διαδρομή για ένα χιλιόμετρο επί της Λεωφόρου Λαυρίου κατόπιν από δευτερεύοντες δρόμους παραλλήλους της Λ. Λαυρίου, κατεβαίνουμε νότια, περνάμε από την Παιανία και στο Κορωπί στρίβουμε Δ- ΝΔ. προς Βάρη και Σχολή Ευελπίδων. Η διαδρομή είναι δύσκολη λόγω του χωματόδρομου και της ανηφορικής κλίσης για 2-3 χλμ. στις νότιες παρυφές του Υμηττού. Το σπήλαιο βρίσκεται σε υψόμετρο 300μ. Συνολική απόσταση μαζί με την επιστροφή από τα ίδια, μέσω Κορωπί, 57 χλμ.
Η διαδρομή στο Link https://ridewithgps.com/routes/48763333
Πληροφορίες Μάνος 6936 649930
ΒΔ3
• Απαραίτητα εφόδια για τις Εκδρομές: Ποδήλατο (σε καλή κατάσταση), κράνος, εφεδρική σαμπρέλα, τρόμπα, εργαλεία, αρκετά τρόφιμα για την διάρκεια της εκδρομής, νερό, ποδηλατικά γάντια, ρούχα κατάλληλα για την συγκεκριμένη διαδρομή και εποχή (και αδιάβροχο), χάρτης διαδρομής.
• Για τη συμμετοχή σε εκδρομές απαιτείται απαραιτήτως προσυνεννόηση με τον εκάστοτε συντονιστή.
• Ο κάθε ποδηλάτης ταξιδεύει με δική του ευθύνη. Οι «Φ.τ.Π» και οι συντονιστές των εκδρομών δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για οποιαδήποτε απώλεια, τραυματισμό ή οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα μπορεί να προκύψει στον ποδηλάτη ή στον εξοπλισμό του, κατά τη διάρκεια των εκδρομών.
Iστορικά στοιχεία.
Το Σπήλαιο Νυμφολήπτου ή Πανός ή Αρχεδήμου βρίσκεται στη νότια πλευρά του Υμηττού, βορείως των εγκαταστάσεων της Σχολής Ευελπίδων, στην περιοχή Βάρης Αττικής. Η μορφολογία και οι φθαρμένες βαθμίδες που οδηγούν στο εσωτερικό του σπηλαίου καθιστούν δύσκολη και αρκετά επικίνδυνη την κατάβαση. Φημολογείται ότι σε αυτό το χώρο τον επισκέφθηκε ο Πλάτωνας και συνέλαβε τον μύθο του Σπηλαίου. Το σπήλαιο επισκέφθηκε για πρώτη φορά το 1765 ο περιηγητής Richard Chandler και έκτοτε αποτέλεσε τόπο επίσκεψης όλων των ξένων περιηγητών που περνούσαν από την Αττική (Foucherot, Fauvel, Gell, Dodwell, Ross, Curtius, Kaupert, Leake, Byron). Ανασκαφική έρευνα διενεργήθηκε στο σπήλαιο το 1901 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, υπό την διεύθυνση του C. H. Weller. Πρόκειται για μικρό δίχωρο σπήλαιο μείζονος αρχαιολογικής σπουδαιότητας. Oι αίθουσές του διαμορφώθηκαν από το Θηραίο Αρχέδημο, που πίστευε ότι ήταν «νυμφόληπτος» (δηλαδή νεραϊδοπαρμένος), σε ιερό των Νυμφών, του Πανός και του Απόλλωνος κατά το τρίτο τέταρτο του 5ου αιώνα π.Χ. Αδιάψευστη μαρτυρία των πολυάριθμων επεμβάσεων του Αρχέδημου αποτελούν οι σωζόμενες σήμερα επιγραφές, τα λαξεύματα (βαθμίδες, θέσεις τοποθέτησης αφιερωμάτων, αύλακες, υδατοδεξαμενές, βωμοί), καθώς και τα ανάγλυφα που σκάλισε στα τοιχώματα και το εσωτερικό του σπηλαίου: ανάμεσά τους βρίσκεται κατά χώρα το άγαλμα ακέφαλης ένθρονης θεότητας, καθώς επίσης και το ανάγλυφο ανθρώπινης μορφής που απεικονίζει, όπως δηλώνει διπλή επιγραφή, τον ίδιο τον Αρχέδημο. Το σπήλαιο αποτέλεσε χώρο άσκησης εντατικής λατρείας. Εγκαταλείφθηκε ξαφνικά στα μέσα του 3ου αιώνα π.Χ. Άρχισε να χρησιμοποιείται πάλι από τους νεοπλατωνικούς κατά την εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη, τον 4ο αιώνα μ.Χ., και μέχρι τα τέλη του ίδιου ή τις αρχές του 5ου αιώνα, οπότε σταματά οριστικά η λειτουργία του ως λατρευτικού χώρου. Αυτό οφείλεται πιθανότατα σε καταστροφική επίθεση που δέχθηκε από τους χριστιανούς, οι οποίοι επιχείρησαν, χωρίς επιτυχία, να το μετατρέψουν σε χριστιανικό ασκητήριο. Τρία από τα σπηλαιόμορφα μαρμάρινα αφιερωματικά ανάγλυφα, που βρέθηκαν στο σπήλαιο, εκτίθενται στη Συλλογή Γλυπτών του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Το σπήλαιο (κακώς) δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο.
Συντάκτης: Αλεξάνδρα Μαρή, αρχαιολόγος.